Τα μεγάλα ΟΧΙ του σύγχρονου Έλληνα
2014-10-22 11:57
Πλησιάζοντας η 28η Οκτωβρίου, η εθνική επέτειος του ΌΧΙ, αναλογίζομαι πως πολλά είναι τα ΌΧΙ που ένας σύγχρονος Έλληνας θα έπρεπε να βρει το θάρρος να διατυπώσει και να βροντοφωνάξει.
ΌΧΙ στον κυνισμό της Παγκόσμιας Οικονομίας. Είμαστε ένας λαός που ζούσε πάντα με γνώμονα το πνεύμα, όχι με οδηγό το χρήμα. Είμαστε ένας λαός που ποτέ δεν κρίναμε την αξία του διπλανού μας από το πάχος του πορτοφολιού του, αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα του.
ΌΧΙ στην εύκολη υποταγή και την άνευ όρων παράδοση. Ήμαστε πάντοτε μικροί σε πληθυσμό, μα πάντοτε υψώναμε ανάστημα γιγάντων. Ήμαστε πάντοτε ολίγοι σε αριθμό, μα πάντοτε πολλοί σε δύναμη ψυχής.
ΌΧΙ σε πολιτικούς που πιστεύουν στην ιδέα της εξαθλίωσης των παιδιών μας για χάρη μιας κάποιας αόριστης οικονομικής ανάκαμψης. Είμαστε ένας λαός που αξίζει να γνωρίσει ηγέτες που θα θεωρούν τον άνθρωπο σημαντικότερο από το χρήμα.
ΌΧΙ στο σκοταδισμό των σύγχρονων βαρβάρων που γυρεύουν να εξαφανίσουν καθετί ελληνικό κι άρα Ωραίο! Είμαστε ένας λαός που αξίζει να δει την Ελλάδα να λάμπει και πάλι, να ξαναγίνει αυτό που ήταν πάντοτε στους αιώνες: η χώρα του Φωτός.
ΌΧΙ στην απαξίωση του έθνους μας, της εθνικής μας ταυτότητας, της εθνικής μας κληρονομιάς. Είμαστε Έλληνες, που σημαίνει ότι είμαστε πάνω απ’ όλα Άνθρωποι που πολεμούν για αξίες και ιδανικά! Κι αυτή μας την ιδιότητα, αυτή μας την περηφάνεια, δεν θα επιτρέψουμε να μας την πάρετε!
ΌΧΙ στο ξεπούλημα της πατρίδας μας για οποιοδήποτε τίμημα! Τούτα τα χώματα είναι ιερά! Έχουν πολεμήσει γι’ αυτά οι πρόγονοί μας, υπέφεραν, μάτωσαν, θυσιάστηκαν. Δεν ξεπουλάμε, λοιπόν τη γη των πατεράδων μας για τριάντα αργύρια! Διότι έχουμε πολύ ακριβά αγορασμένη την ελευθερία μας, για να την πουλήσουμε τόσο φτηνά στον τυχόντα!
Σε ανάμνηση της επετείου αυτής, ας υψώσουμε παντού την Ελληνική σημαία! Κι όταν υψωθεί σε κάθε χωριό, σε κάθε πόλη, τότε, όσοι Έλληνες ακόμα αγωνιζόμαστε σ’ αυτόν τον τόπο και αλλού, ας ενώσουμε τα χέρια και ας τραγουδήσουμε μαζί τον εθνικό μας ύμνο προς την Ελευθερία. Διότι είναι η ελάχιστη τιμή που οφείλουμε προς την πατρίδα μας να φωνάξουμε, μ’ όση δύναμη διαθέτουν τα πνευμόνια μας, «Χαίρε, ω, χαίρε, λευτεριά»!